Si disciteti cù
l’angoscia, com’è dopu à un gattivu sognu. T’avia u stomacu
strintu, u so cori pichjaia in u so pettu. Era chjinatu da pocu è
sapia chì accadi à spissu di sveglià si d’un colpu quandu omu ùn
hè ancu addurmintatu. Ma sta volta era sfarenti, avia intesu
qualcosa n’era guasgi sicuru, un brionu.
S’arrizzeti in u so
lettu, stasera era solu in u so appartamentu, a so moglia travaddaia.
Dopu à qualchì sicondu
ùn ebbi più dubbitu, un brionu stridenti, spavintosu, quiddu di u
dulori, quiddu chì nasci in fondu à u corpu. S’alzeti è apristi
u balconu. Staghjiani à u terzu pianu d’un palazzu in un beddu
quartieru di u centru di a cità. Inghjò c’era un passaghju suttu
à i culonni chì sustiniani u palazzu com’è si ni vidi à spissu.
Sintia rumori, sintia passi è po’ vidisti ghjunghja una donna
annantu à u stradonu. Scianchighjaia, paria briaca. Fù subitu
raghjunta da un omu chì pruveti à purtà la cun iddu. L’omu era
abbastanza maiori, piuttostu magru, biondu cù i capiddi corti.
Caschetini è firmetini cusì in tarra, l’omu paria d’essa sopra,
li parlaia ma ùn pudia micca capì ciò ch’iddu li dicia. A donna
ricuminceti à briunà.
Ùn hè ancu finita
sta cummedia ? Un omu avia lampatu quissa, sicuramenti
ch’era com’è iddu fighjulendu a scena da u so balconu.
Quant’altri parsoni
staghjiani à u balconu à fighjulà stu spittaculu ? Sta
zitedda si duvia aiutà.
Iddu, Jacques Rossel,
avia riuscitu tuttu in a so vita. Da ziteddu era sempri statu u più
bravu à a scola, avia supranatu tutti i liveddi di studii, era
uscitu di HEC è avali si truvaia direttori cummerciali in un’
impresa di tecnulugia informatica. T’avia una moglia maraviddosa,
idda travaddaia com’è duttori in una clinica à a maternità. U so
unicu rigrettu à tutti i dui era d’ùn avè avutu ziteddi, fendu
sempre passà i carrieri di l’unu o di l’altru in primu pianu. Ma
à quaranta dui anni iddu si dicia ch’ùn era ancu compia l’affari.
Ma stasera i so pinseri
ùn erani quissi.
Ùn ci sarà nimu
ch’hà da falà à aiutà la ?
Frà tempu a donna s’era
rialzata è era fughjita da l’altra parti di u stradonu, ùn li
vidia più ma sintia sempri. I sicondi pariani ori.
Sarà un liticu di
coppiu, avarani bitu di troppu. Si dicia quissa pà rassicurà si
pà cunvincia si ch’iddu ùn c’era bisognu ch’iddu falessi.
Alè sè ci và
qualchissia ci vocu anch’eiu.
Ma ùn ci andeti nimu.
È pò tuttu si firmeti,
ùn si sintia più nudda. Tandu si dicia ch’iddi staghjiani
sicuramenti in u quartieri è ch’erani vultati in casa. Sarreti u
balconu è si chjineti. Ma sta stodia l’avia culpitu, comu essa
sicuru ch’idda staghjia bè sta puvaraccia ?
Avali patia d’ùn avè
fattu nudda, ùn avia mancu chjamatu i giandarmi.